Cambodja: de tempels van Angkor en eindelijk weer strand

Op 23 november liet ik, na bijna een maand, het mooie Laos achter me. Vanaf ons hostel liepen we met zijn zessen naar de haven, waar we iemand vonden om ons naar de overkant te varen. Daar aangekomen gingen we op zoek naar vervoer naar de grens, en wel zo goedkoop mogelijk. We maakten er een wedstrijdje van wie het goedkoopste vervoer kon regelen. Terwijl de mannen hard begonnen te onderhandelen, glimlachte ik lief naar een tuktuk bestuurder, die ons vervolgens voor een spotprijsje naar de grens reed. Kijk, zo doe je dat! Bij de grens verliep alles soepel en voor we het wisten stonden we in Cambodja!

Aan de andere kant van de grens stapten we in een busje die ons helemaal naar Siem Reap bracht, een lange rit! Gelukkig was er veel te zien onderweg. Het grootste deel van de rit reden we tussen de weilanden door, waarbij de chauffeur af en toe vol op de rem moest voor een paar koeien. Deze kleine kuddes werden bij elkaar gehouden door kleine kinderen met takken in hun handen. Al snel kwam ik erachter dat eigenlijk overal kinderen aan het werk zijn. Ze gaan vaak een paar uur naar school en werken daarna nog lange dagen.

We zagen een prachtige zonsondergang onderbweg en niet veel later arriveerden we in Siem Reap. Het hostel was heel mooi en met ruim 100 gasten verreweg de grootste van mijn reis. Toen we moesten betalen, werd het even lastig. In Cambodja gebruiken ze namelijk twee geldsoorten door elkaar: dollars en riel. Zo kan het zijn dat je met dollars betaalt en het wisselgeld in riel krijgt. Goed om mijn wiskundeniveau op peil te houden!

Na een erg kort nachtje bezochten Marga en ik meteen het hoogtepunt van Cambodja, namelijk de tempels van Angkor! Angkor was de hoofdstad van het Khmer rijk, dat tussen 800 en 1432 zowat heel Zuidoost-Azië domineerde. De Khmer vormde een beschaving die zijn tijd ver vooruit was. Uit het Khmer rijk zijn alleen tempels bewaard gebleven, aangezien deze gebouwd waren van steen. De tempels staan verspreid over 400 km², dus we konden er slechts een aantal bekijken.     

Al om 4 uur stapten we op de fiets (!). Marga wist toen nog niet of ze me dankbaar was voor de nederlandse vervoerskeuze, maar gelukkig pakte dat goed uit. Nadat we ons veel te dure ticket (37$) hadden gekocht, fietsten we achter alle tuktuks aan naar de tempels. We kwamen precies voor zonsopgang aan bij hét symbool van Angkor: Angkor Wat. Dit is het grootste religieuze gebouw ter wereld. We keken dan ook ruim 2 uur rond in de indrukwekkende tempel. 

Na een picknick fietsten we verder naar de oude ommuurde stad Angkor Thom. Hier bekeken we onder andere de Bayon tempel, mijn favoriet van de dag. Deze tempel is erg bijzonder omdat het meer dan 200 gigantische gebeeldhouwde gezichten bevat. Andere bijzondere tempels vond ik de Preah Khan en Ta Prom, waar de jungle dwars door de tempel groeit en een mysterieuze sfeer hangt. Tegen het eind van de middag hadden we er vele kilometers opzitten en zat ons hoofd vol met nieuwe, overweldigende indrukken. Tijd om terug te gaan naar het hostel en een duik te nemen in het zwembad!

De volgende dag deed ik het rustig aan. Ik sliep lekker uit, las mijn boek aan het zwembad en speelde volleybal in het water. Ook probeerde ik mijn eerste Cambodjaanse gerecht, namelijk loklak. Een echte aanrader! Terwijl we 's avonds met een groep in een bar nog een biertje dronken, kwam daar ineens PSY, zanger van Gangnam Style, binnenlopen. Dat was erg grappig om bij te zijn.

De dag hierna nam ik een bus naar Battambang, zo'n 4 uur verderop. Ik checkte in bij een gloednieuw hostel met een gezellig dakterras. Vervolgens liep ik wat door de stad, kocht wat te eten en at dat aan de oever van de rivier op. De volgende dag boekte ik met een erg leuke groep uit het hostel een tour. In 2 tuktuks reden we door de omgeving en stopten bij allerlei interessante plekken. Zo zagen we hoe rijstpapier, sticky rijst in bamboe en vispasta gemaakt werden. Dit laatste was erg onhygienisch en stonk verschrikkelijk. Ook werd ons verteld over het schokkende verleden van Cambodja. Tussen 1975 en 1979 was de Rode Khmer aan de macht, een militaire tak van de Communistische Partij. De Rode Khmer is verantwoordelijk voor de dood van ongeveer 2 miljoen mensen op een bevolking van 7 miljoen. De gids vertelde ook persoonlijke schokkende verhalen over de verschrikkingen die de mensen in die periode moesten doormaken. Daarnaast bezochten we een zogenoemd 'killing field', waar de mensen simpelweg vermoord werden en een grot waar alle doden ingegooid werden om ze te verbergen en de moorden geheim te houden. In deze grot waren nog veel skeletten aanwezig.

We sloten de dag gelukkig op een vrolijker plek af. We gingen op een terrasje zitten vanwaar we uitzicht hadden op een grotuitgang. Uit deze grot kwamen toen de zon onderging ruim een miljoen vleermuizen tevoorschijn!! Ze vlogen in een lange sliert weg en toen het te donker werd om nog iets te zien, kwamen er nog steeds vleermuizen uit de grot. Heel indrukwekkend!

Om 11 uur 's avonds nam ik de nachtbus naar Sihanoukville. Ik was geheel verbaasd dat deze bus zowaar echte bedden had! Ik had het me net comfortabel gemaakt toen bleek dat je dat eenpersoonsbed wel moest delen... De blijdschap was dus van korte duur. Gelukkig heb ik nog wel wat kunnen slapen. Om 6 uur 's ochtends kwamen we aan in Phnom Penh, waar ik vervolgens 2 uur moest wachten op de minibus die me uiteindelijk pas aan het begin van de middag in Sihanoukville afzette.

Het hostel was opnieuw erg mooi en had ook een zwembad. Na zo'n lange rit was dat heerlijk. Helaas moest ik eerst nog naar het vietnamese consulaat om daar mijn visum voor Vietnam aan te vragen. Gelukkig ging dat heel makkelijk: ik liet me er op een scooter heen rijden, vulde een papiertje in en vertrok weer. Ik kon hem de volgende dag om half 5 komen ophalen, ideaal!

Ik hoefde dus maar één dag in Sihanoukville door te komen. Gelukkig, want het is een lelijke stad vol met Chinese bars en casino's. Ik liep een stuk naar een wat verderop gelegen strand en besteedde wat tijd aan het maken van verdere reisplannen. De volgende dag nam ik de boot naar Koh Rong. Vanwege de sterke wind was dit een heftig halfuurtje varen. Ik werd afgezet op een pier aan de rustige noordkant van het eiland. Hier verbleef ik in een erg basic hostel midden in een kleinvissersdorpje. Hierdoor was er veel contact met de mensen uit het dorp, erg leuk! Het was een kwartier lopen naar Coconut beach, waar ik de rest van de dag doorbracht. Ik ontmoette ook Marga en Melanie daar weer. 'S avonds speelden we met iedereen in het hostel wat spelletjes totdat de elektriciteit uitviel.

De volgende ochtend begonnen we met een potje volleybal, waarna we het zo warm hadden gekregen dat we snel weer naar het strand gingen. Hier waren we opnieiw bijna de enigen en hadden een heel leuke dag. We aten 's avonds heerlijke amok, een soort Cambodjaanse curry met ei. Na het eten gingen we opnieuw het water in, dit keer om fluoriserend plankton te zien! Als we het water bewogen, zagen we een mooie schittering. Het was echter niet heel spectaculair omdat het vanwege de volle maan niet zo donker was. Ik sliep die nacht in een tentje op het strand, erg bijzonder!

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, ging ik dan ook meteen de zee in. Wat een heerlijk gevoel! Om 9 uur stond onze groep klaar om naar het drukker bezochte deel van het eiland te gaan. De boot waar we op wachtten, bleek vanwege de hoge golven echter niet te varen. Gelukkig kende de eigenaar van het hostel iemand die ons wel daarheen wilde varen. Na een tijd wachten kwam er een niet zo stevig uitziend houten bootje onze kant op varen, terwijl hij steeds leek te verdwijnen achter de hoge golven. Was het echt de bedoeling dat we daar in zouden stappen? Dat de boot tijdens het aanmeren bijna de pier ramde, gaf me niet meer vertrouwen. We stapten dan ook zo snel mogelijk aan boord, trokken lifejackets aan en hoopten op het beste. Na 10 minuten heen en weer geslingerd te zijn, werd het water gelukkig een stuk kalmer en kwamen we ongeschonden op Toch beach aan. 

Dit deel van het eiland was veel leuker dan ik verwacht had. Het strand was misschien wat minder wit, maar er was een stuk meer te zien zonder dat het te druk was. Zo waren er gezellige cafeetjes en bars aan het strand. Op het volgende strand werd een 'festival' gehouden, met onder andere spelletjes, muziek en een beachvolleybal toernooi. We wisten dit van tevoren en hadden ons met een groepje van 4 opgegeven. Het was super leuk en voelde goed om weer eens echt te sporten!

De volgende dag begon ook sportief. Ik was al om 7 uur wakker en ging toen meteen hardlopen op het strand, afsluitend met een heerlijke duik in de zee! De rest van de dag kon ik lekker bijkomen op het strand. Aangezien we het eilandleven nog lang niet zat waren, namen we de middag daarop de boot naar het buureiland Koh Rong Sanloem. Opnieuw was de boottocht geen pretje. Halverwege begon het namelijk te onweren, waardoor ik me niet erg veilig voelde op zee. Daarnaast voelde ik me niet goed die ochtend, wat door al dat geschommel niet beter werd.

Koh Rong Saloem is nog wat minder ontwikkeld dan Koh Rong. Het authentieke vond ik erg leuk, maar het vele afval in het dorp en op het strand minder. Ik verbleef samen met Marga, Melanie en Mercedes in een mooie bungalow. Elke avond hadden we een extra gast, namelijk een grote blauw met geel gespikkelde gecko. De eerste avond regende het, dus keken we gezellig een film. Gelukkig was het weer de volgende dag weer perfect. Samen met Marga liep ik naar een strand aan de andere kant van het eiland. Op een gegeven moment leek het pad ineens op te houden. Gelukkig kon iemand ons vertellen dat het bordje met een pijl richting de zee correct was. Het pad liep namelijk verder door de zee. We liepen ruim een half uur over een zandbank door middeldiep water met onze tas op ons hoofd. Een grappige ervaring! Daarna liep het pad nog een stuk door de jungle. Het strand was op één hostel, dat recht uit het hippietijdperk leek te komen, helemaal verlaten. Leuk om op zo'n prachtig verlaten stukje te komen.

Het was wel erg ver dus de dag er na bleven we wat dichterbij. En toen vond ik het wel weer tijd voor wat meer actie. Op 7 december nam ik de boot terug naar het vasteland en vervolgens een busje naar Kampot. Toen ik instapte, kon ik me echt niet bedenken waar ik nog kon zitten. Er zaten al 4 mensen op elke rij, waardoor er geen gangpad meer was. Voor mij was er nog een krukje over. Gelukkig duurde de rit maar 2 uur, want het was niet erg comfortabel.

In Kampot vond ik snel een leuk hostel in het centrum. Vlakbij was een leuk plein met huizen in franse stijl en veel leuke restaurantjes. Wat verder leuk is aan de stad is dat het aan de rivier ligt. Verder ligt de stad dichtbij het Bokor nationaal park. Ik reed hier de volgende dag op een scooter heen. Over een gloednieuwe weg reed ik al slingerend naar een hoogte van 1000 meter. Hier staan een aantal vervallen gebouwen uit het franse tijdperk. Een vreemde aanblik. Verder waren er nog wat tempels en een waterval te zien. Maar het mooiste was het uitzicht over de vallei en zee. Op dit moment worden er op hoog tempo Chinese hotels en een enorm casino gebouwd, wat naast de statige maar vervallen Franse bouwwerken erg apart is. De verlaten 'spookberg' zal dus snel veranderen in een Chinese berg vol entertainment... Op de terugweg reed ik nog even een stukje van de hoofdweg af. Dit is altijd een goed idee. Ook dit keer was er van alles te zien. Vooral de zoutvelden waren interessant om te zien.

Eenmaal terug in Kraton liep ik nog wat door het centrum. Helaas vergat ik daarbij mijn mobiel op een bankje. Toen ik daar niet veel later achterkwam, lag hij er niet meer. Dat was even flink balen. Mijn mobiel zelf missen vind ik niet zo erg, maar hij stond vol met foto's en notities waarvan ik het zonde vind dat ik ze niet heb. Gelukkig stonden de meeste foto's veilig op mijn camera en usb sticks. Het reizen ging ook allemaal wel erg soepel... er moest toch eens wat mis gaan.

Ik vond dit wel een goede reden om mezelf eens op een pizza te trakteren! Tegenover het hostel stond een eettentje waar een italiaan elke avond verse pizza en pasta bereidde. Heerlijk! Aangezien alles ter plekke gemaakt werd, was de wachttijd ruim een uur. Zo leuk dat het niemand wat uitmaakte en iedereen gewoon met elkaar aan het kletsen was. Ik sprak met meiden uit Hong Kong, Canada en Liechtenstein, daar krijg je leuke gesprekken van!

Op 9 december had ik een regeldag, die ook af en toe nodig is. Nu mijn telefoon gestolen was al helemaal. Ik liep eerst naar de lokale markt om daar wat rond te kijken. Vervolgens ging ik naar het politiebureau om aangifte te doen van diefstal. Dit ging alleen niet zo makkelijk bij een uitgestorven politiebureau. Er waren een paar mensen aanwezig, maar niemand sprak Engels. Toen ik eindelijk iemand vond die wel engels kon, vertelde hij me dat degene die mij zou moeten helpen in het weekend niet werkt... Dan maar verder met het beantwoorden van wat emails in een frans cafeetje met een chocolade croissant. 'S avonds at ik opnieuw bij de italiaan aan de overkant van de straat. Daarna skypte ik met mij ouders en familie die sinterklaas aan het vieren waren. Oh wat jammer dat ik daar niet bij was! Gelukkig heeft sinterklaas ook voor mij een chocoladeletter en pepernoten achtergelaten!

De volgende ochtend nam ik een busje naar het vlakbij gelegen Kep. Het busje stopte bij mijn hostel, dat 2 km van het centrum lag. Ik was er al vroeg, dus begon mooi op tijd met een wandeling. Dat was maar goed ook want het bleek verder te zijn dan verwacht. Ik liep eerst door een natuurgebied vlakbij de stad, waarna ik langs de kust terugliep. Op en rondom het strand was het gezellig druk met locals die hun zondagse picknick hielden. Iets verderop was de krabmarkt, waar Kep bekend om is. Ik keek mijn ogen uit daar, zoveel krab en vis dat letterlijk rechtstreeks uit de zee kwam. Ook leuk om te zien hoe de locals de beste vis uitzoeken en over de prijs onderhandelen.

Op mijn laatste dag in Cambodja huurde ik een fiets, waarmee ik 's ochtends al vroeg naar het strand fietste. Tijdens de hete middaguren kocht ik wat te eten op de krabmarkt en zocht ik vervolgens de koele schaduw van het hostel op. Voor de zonsondergang ging ik terug naar het strand om zo mijn tijd in Cambodja mooi af te sluiten.