Singapore & Maleisië

Met mijn komst in Singapore leek het alsof ik niet slechts Indonesië, maar heel Azië achter me had gelaten. Het is met haar moderne, luxe gebouwen en schone straten op geen manier te vergelijken met de plekken die ik tot nu toe heb gezien. Wat mij betreft een welkome afwisseling! Vanaf het vliegveld eens geen oude bus, maar een snelle metro naar mijn hostel in Little India. Daar werd ik verwelkomt door de heerlijke geuren van Indiaas eten, wat na mijn lange reis goed uitkwam.

De volgende dag ging ik, gewapend met een stadsplattegrond en mijn camera, de stad verkennen. Aan het begin van mijn reis was ik bang dat ik veel alleen zou zijn, maar nu vond ik het juist heerlijk om eindelijk eens geen anderen om me heen te hebben. Het eerste wat me opviel was dat ik zelf niet opviel: lekker rustig! Singapore is ontzettend multicultureel en bij de vele grote bedrijven werken veel westerse werknemers. Ik ging eerst naar het zakendistrict, waar onder andere het indrukwekkende Marina Bay Sands staat. Vervolgens liep ik een tijd rond in het bijbehorende park, waar ik de hitte van de stad even achter me kon laten. Toen ik via een ander park naar Chinatown liep, kwam ik daar een man tegen waarmee ik aan de praat raakte over het boeddhisme. Al snel pakte hij mijn handen en hoofd vast om op die manier mijn gevoelens te 'lezen' en daarna deden we een soort gebed voor de boom van buddha. Wat een rare, maar vooral interessante ontmoeting!

Chinatown is een heel leuk stuk van Singapore. Het meest indrukwekkend vond ik de boeddhistische tempel, die volstond met duizenden kleine boeddha beeldjes. Daarnaast waren er ook een aantal indrukwekkende grote gouden beelden. Met wat hulp van de mevrouw achter de balie heb ik mijn beschermboeddha gevonden (gebasseerd op geboortedatum). Vervolgens heb ik bij een van de vele eettentjes lekker gegeten.

De tweede dag in Singapore heb ik eerst wat rondgelopen in de buurt van mijn hostel. Een erg culturele buurt met allerlei leuke alternatieve winkeltjes en spulletjes en eten van over de hele wereld. Het hollandse café met bitterballen ben ik snel voorbijgelopen. Vervolgens heb ik een prachtige moskee bekeken, waar ik het in het lange gewaad dat ik aankreeg echter niet lang volhield vanwege de hitte. 'S middags ging ik een paar uurtjes picknicken en lezen in de botanische tuin, waarna ik opnieuw de metro nam naar het zakendistrict om daar de water/lichtshow bij Marina Bay te zien. Vervolgens terug naar Little India, waar het eten niet alleen heerlijk, maar ook een stuk goedkoper is.

Aangezien Singapore heel klein is, werd het al snel tijd voor weer een nieuw land: Maleisië. Vanuit Singapore nam ik de bus naar Melakka. Ik zat in de bus met Amelia uit engeland, die toevallig naar hetzelfde hostel ging en nog een tijdje dezelfde reisplannen bleek te hebben. Melakka was eigenlijk de eerste plek waar ik niet zo enthousiast over was. Naast wat oude koloniaalse gebouwen en een aantal musea was er weinig te beleven. 'S avonds was het wel gezellig bij de terrassen aan het water. 

Vanuit Melakka ging ik nog wat verder omhoog langs de westkust, namelijk naar Kuala Lumpur. Ik heb 's middags wat mooie gebouwen in de stad bekeken en ook het chaotische Chinatown bezocht. 'S avonds werd er door verschillende hostels samen een pubcrawl georganiseerd, wat ontzettend leuk bleek te zijn! Na een lange nacht en een sprintje naar het ontbijt (dat maar tot 11uur gratis was), deden we het zondag rustig aan. Samen met Amelia ben ik 's middags naar de Batu grotten gegaan, die een half uurtje ten noorden van KL liggen. De grotten zelf zijn al bijzonder, maar het meest indrukwekkend is het 42 meter hoge 'gouden' beeld van oorlogsgod Murugan dat voor de ingang staat. Toen we veilig en droog in een grot waren, begon het ineens ontzettend te regenen en onweren. Mijn eerste tropische regenbui! Aangezien we het toch nog snikheet hadden, trokken we ons er niks van aan en stapten we uiteindelijk als verzopen katjes de trein in (in een ladies-only coupé!). Die avond hebben we met het hostel een film gekeken en weer wat nachtrust ingehaald.

De volgende ochtend gingen Amelia en ik nog de Patrona twin towers bekijken, want deze bekende torens die het beeld zijn van KL hadden we gek genoeg nog niet gezien. Op de terugweg vonden we zowaar een echte, goede bakker! Die heb ik lang moeten missen en we hebben dan ook flink ingeslagen voor onze busrit. Met die busrit lieten we het leuke, maar ook erg drukke KL achter ons om op weg te gaan naar de rustige Cameron highlands.

De Cameron highlands is een gebied in het midden van Maleisië en ligt op ongeveer 1500 meter hoogte. De temperatuur is daardoor een stuk lager, wat een welkome afwisseling was na de hitte van de voorgaande dagen. Het hostel was heel matig, maar er was 's avonds wel een gezellig kampvuur. Bij het kampvuur spraken we met een klein groepje af om de volgende ochtend te gaan wandelen. Deze wandeling was niks bijzonders. De waterval die we onderweg tegenkwamen, was de naam waterval eigenlijk niet waard en het verwachte mooie uitzicht bleef verscholen achter het bos. Na de wandeling hebben we bij een aardbeienboerderij (je raadt het al...) verse aardbeien gegeten. Hierna besloot ik met nog 2 anderen een poging te doen om naar een theeplantage te liften. Dit ging, tot mijn grote verrassing, heel gemakkelijk. Binnen een minuut zaten we met zijn allen opgepropt voorin een minibusje die ons er naartoe bracht, ondanks dat de chauffeur hiervoor zeker een halfuur moest omrijden. De theeplantage was prachtig! We reden tussen de glooiende velden door naar een klein museum. Ook hebben we natuurlijk verse thee gedronken terwijl we een geweldig uitzicht hadden op de theeplantage. Het terugliften ging weer heel gemakkelijk. Ik werd zelfs afgezet bij de dokterspost, waar ik toch maar even mijn eeuwige gehoest heb laten checken. Met een antibiotica kuurtje en wat hoestmiddel stond ik al snel weer buiten.

De volgende bestemming was Taman Negara, het oudste regenwoud ter wereld. De reis duurde bijna een hele dag, ookal ligt het echt niet ver weg. Dit kwam vooral door de 3 uur durende boottocht die me diep het regenwoud in bracht. De boottocht over de kronkelende rivier was prachtig. Helaas was ik tussen een Spaanse reisgroep terecht gekomen, die iedere seconde met hun selfiesticks wilden vastleggen en bij elke waterdruppel begonnen te gillen. Wat voelde ik me volwassen, ondanks het feit dat ik niet eens half zo oud was als mijn Spaanse reisgenoten. Gelukkig heb ik me ondertussen de nuttige eigenschap aangeleerd dat ik overal kan slapen, zo ook in een boot.

Eenmaal in Taman Negara aangekomen, vond ik meteen een leuk hostel met een prachtig uitzicht over de rivier. Er was heel wat opheffing bij mijn aankomst omdat er bij de ingang een gevaarlijke zwarte cobra was gespot. Er stonden een paar mannen gereed met schoppen om de kop af te hakken, maar de cobra liet zich niet meer zien. Een interessant welkom in de jungle! Die avond was er een lokale markt, waar ik allerlei maleisisch eten heb geproefd. Ook heb ik diezelfde avond meteen een jungletocht gedaan. Om 9 uur gingen we met 6 personen en een gids, ondanks de regen, het regenwoud aan de overkant van de rivier in. Ik had nog snel een paar hoge sokken gekocht om het de volop aanwezige bloedzuigers wat moeilijker te maken. 'S nachts worden veel insecten actief en is er dus vanalles te zien. Dat wil zeggen, als je een goede gids hebt, want hoe hij alles in het donker kon vinden is voor mij nog steeds een raadsel! We zagen mini kikkertjes, grote spinnen, allerlei duizendpoten, slangen en zelfs een glow-in-the-dark schorpioen. De gids vertelde overal over, wat het ook nog eens heel leerzaam maakte!

De volgende ochtend ging ik samen met Hanne (uit Noorwegen) zelf op pad. We liepen eerst naar de Canopy Walk, een leuk pad van wiebelende hangbruggen hoog boven de grond. We vervolgden onze weg naar de top, wat verder niet erg bijzonder was. Op een aantal grote veranen na zagen we helaas niet veel van de dieren, die zich ongetwijfeld overal om ons heen bevonden. Na een hoognodige douche en een late lunch op een drijvend terras, was het heerlijk bijkomen in ons hostel midden in de natuur.

Ondertussen begon ik het wel weer tijd te vinden om een strand op te zoeken. Na weer een lange reisdag kwam ik de volgende dag aan in het paradijs, oftewel Perhentian eiland. Wauw, wat een plek! Amelia was er al en had een plekje in een hostel op het kleinste van de twee eilanden voor me geregeld. Het hostel stond op het strand en de afstand tot de zee was niet meer dan 10 meter! Ik begon elke dag dan ook met een duik in het water, wat met een temperatuur van ruim 30 graden niet eens erg verfrissend was. Het water was zo helder dat je vanaf het strand de vissen kon zien zwemmen, ongelofelijk! De sfeer op het eiland was ontzettend relaxed, wat niet gek is aangezien er niet veel meer te doen is dan zwemmen, op het strand liggen en snorkelen. Ik heb nog wel een wandeling gemaakt naar de andere kant van het eiland, waar de stranden nog rustiger waren. Elke avond was er een vuurshow en muziek, wat met een leuke groep mensen uit het hostel zorgde voor een gezellige tijd.

Met pijn in mijn hart heb ik Perhentian toch al na een paar dagen verlaten. Ik wilde Maleisië namelijk nog afsluiten in Langkawi voordat Nina mij op 2 oktober komt opzoeken in Phuket! Met een heel comfortabele nachtbus kwam ik om 7 uur 's ochtends aan in de haven, waar ik al snel de boot kon nemen die me in een uurtje naar Langkawi bracht. Mijn hostel was dit keer ruim 100 meter van het strand, een ernstige achteruitgang. Langkawi is een groot eiland, waardoor er veel te doen is maar er niet echt een eiland sfeer heerst. De eerste dag heb ik mijn gemiste slaap ingehaald op het strand. Ook heb ik wat rondgekeken in alle leuke winkeltjes, waardoor mijn backpack nog wat voller is geraakt...

De dag daarop heb ik per scooter het eiland verkend. Al snel kwam er een Maleisiër naast me rijden, die de woorden 'go away' en 'leave me alone' niet leek te begrijpen, maar er na het woord 'police' ineens razendsnel vandoor ging. Mijn eerste stop was bij de steilste kabelbaan ter wereld. Van bovenaf had ik een prachtig uitzicht over het eiland en de omliggende eilandjes. De indrukwekkende Sky Bridge was ook zeker de moeite waard. Helaas was het geheel wel ontzettend toeristisch. Mijn tweede stop was bij de mooie '7 bronnen' waterval. Na heel wat treden omhoog lopen, kwam ik bovenaan de waterval waar de 7 bronnen/baden zich bevonden. Hier waren zowel vrouwen in boerka's als vrouwen in bikini's aan het genieten van het koele water, een raar contrast. Iets lager kon je ook de onderkant van de waterval bereiken, waar het erg mooi was. Ik eindigde mijn tocht op een klein strandje aan de noordkant van het eiland. Op de terugweg kwam ik een eettentje tegen waar ze Laksa verkochten. Ik vond dat ik Maleisië niet kon verlaten zonder dit traditionele gerecht te proberen, maar het was niet zo'n succes. 

Vandaag is het alweer mijn laatste dag in Maleisië. Na een slapeloze nacht vanwege de vele hoestbuien (excuses aan de anderen in het hostel), heb ik vanmorgen weer een dokter opgezocht. Waarschijnlijk gaat het om een ontsteking aan de bovenste luchtwegen (kinkhoest?), die vanzelf over moet gaan maar tot 3 maanden kan duren. Met behulp van hoesttabletten moet er na 5 dagen wel verbetering optreden, anders moet er een röntgenscan worden gemaakt. Laten we hopen dat dat niet nodig is! Ik zal zo op de plaatselijke avondmarkt flink wat vitamientjes inslaan en dan vertrek in morgen al naar Thailand!