Vietnam: het laatste stukje

16 januari 2018 - Groningen, Nederland

Mijn verslag over het eerste deel van Vietnam heb ik een paar minuten voor deze online gezet, omdat het anders wel een erg lang verhaal werd. Kijk dus vooral nog even terug naar mijn vorige post! 

Na weer een lange rit met te weinig slaap kwamen we om 5 uur ’s morgens aan in Tam Coc. Daar kwamen pap en mam net aanlopen om ons op te halen. Een vreemd tijdstip en vreemde plek om elkaar weer te zien, maar daardoor niet minder leuk! De homestay waar zij al een paar dagen verbleven, was gelukkig vlakbij. De bedden daar waren superzacht, dus besloten wij nog een paar uurtjes verder te slapen. Om 9 uur gingen we ontbijten: stokbroodje, omelet, verse ananas en thee. Lekker! Met de nieuwe energie kwamen ook de verhalen op gang, want we hadden elkaar natuurlijk veel te vertellen!

We besloten om na het ontbijt een stukje te lopen naar een tempeltje. Al snel bevonden we ons in een prachtige omgeving, opnieuw tussen het karstgebergte. ’s Middags fietsten we via allerlei kleine weggetjes en tussen de rijstvelden naar de Mua Cave. Hier kon je steile trappen naar de top van de berg beklimmen, vanwaar je een mooi uitzicht over de omgeving had. Helaas konden we niet erg ver kijken vanwege de mist, maar dit gaf het ook wel weer een mysterieuze sfeer.

De dag er na was het weer gelukkig wel goed en fietsten we naar Ninh Binh, waar we een boottochtje over de rivier maakten. De tocht duurde wel 3 uur, maar werd nooit saai! We voeren door 9 tunnels en die waren zo laag en smal dat we regelmatig moesten bukken. De tunnels waren prachtig om te zien en ook de rest van de omgeving was ontzettend mooi. We stopten nog een paar keer om wat tempels te bekijken en verder was het vooral een erg relaxt tochtje. Voor ons dan… het was namelijk een roeibootje, waardoor de Vietnamese bestuurster hard aan het werk moest.

Eenmaal terug in Tam Coc ging ik met Anouk en mam wat souvenirs shoppen en hadden we afgesproken om pap in een restaurantje weer te zien. We hebben lekker gegeten en kregen een dessert toen we terugkwamen bij de homestay. Ondanks dat ze in Vietnam geen oud en nieuw vieren, had de eigenaresse namelijk allerlei lekkers klaargezet. Samen met de andere gasten hebben we daar lekker van genoten. Later op de avond hebben we het nieuwe jaar met een cocktail in een van de weinige barretjes ingeluid. Geen vuurwerk helaas, volgend jaar maar weer! Ik hoop maar dat 2018 op zijn minst half zo mooi is als 2017, want 2017 overtreffen wordt wel een heel grote uitdaging!

Met het nieuwe jaar was het ook weer tijd voor een nieuwe bestemming, namelijk Cat Ba. Dit is een eiland in Halong Bay, een aantal uur rijden naar het oosten. Bij de haven van Haiphong aangekomen, moesten we ruim 1,5 uur wachten op een veerpontje die ons vervolgens in 5 minuten naar de overkant bracht. Hier bracht een bus ons verder daar Cat Ba stad. We aten daar nog een late lunch/voorgerecht net voor de zon onderging liepen we naar het strand. Een mooie plek, waar het in de zomer wel vol zal zitten met toeristen, maar waar nu niemand te bekennen was. Zoals elke avond speelden we wat spelletjes, want dat gebeurd er nou eenmaal als je Jorna’s bij elkaar zet. Gezellig!

De volgende ochtend namen we om 9 uur een lokale bus naar de ingang van het Nationale park, dat de helft van het eiland beslaat. We maakten hier een prachtige wandeling van zo’n 5 uur, waarbij we over verschillende bergen gingen. Het was een leuk pad door de jungle, waarbij je af en toe goed moest kijken hoe je verder kon klimmen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een klein dorpje, waarvandaan een grotere weg naar de haven liep. Hier werden we beloond met een prachtig uitzicht, die we vanuit de dichte jungle nog niet gezien hadden. In de haven aangekomen, lag er al een bootje op ons te wachten om ons terug te brengen. Het was maar goed dat we dat geboekt hadden, want verder was het doodstil in de haven.

We voeren terug door het indrukwekkende Ha Lan bay, wat ons alvast een voorproefje gaf op de volgende dag! We hadden voor de dag er na namelijk een boottocht op het programma staan. We bezochten zowel Halong bay als Ha Lan bay, een prachtig gebied waar zo’n 3500 eilanden uit het water rijzen. Onbeschrijfelijk mooi! Eerst stopten we ergens waar we konden kanoën in een prachtige baai, waarna we een lekkere lunch aan boord kregen. Later stopte de boot nog ergens zodat we konden zwemmen. Na wat getwijfel (toch wel een beetje koud) sprongen mam, Anouk en ik van boord en zwommen naar een klein strandje. Pap maakte de foto’s. Mietje. Hierna gingen we naar het zogenoemde Monkey island, waar natuurlijk veel apen te zien waren. Hier konden we ook naar een bergtop klimmen om een mooi uitzicht over het eiland te krijgen. Bovenaan werd dit een uitdagende klim, leuk om te doen! De laatste stop werd gemaakt bij drijvend vissersdorpje. De mensen in deze dorpjes leven op een paar vierkante meter op het water. Onvoorstelbaar!

Na twee mooie dagen op Cat Ba, gingen we op 4 januari weer verder. Om 9 uur namen we de bus naar Hanoi, waar we vervolgens met een klein busje verder gingen naar Mai Chau. De eerste avond daar aten we ergens waar we maar gewoon het eten van de buren aanwezen, want het leek alsof er in heel Mai Chau niemand een woord Engels sprak. De volgende ochtend liepen we naar een klein dorpje vlakbij ons hotel. Dit dorpje staat vol met prachtige traditionele huizen op palen. Verder zijn er veel kleine winkeltjes met allerlei handwerk. Helaas heeft het toerisme dit dorpje al gevonden, dus besloten we mountainbikes te huren en wat meer van de omgeving te bekijken. Zo kwamen we op de mooiste plekjes, met nog écht traditionele dorpjes en mensen die je heel vriendelijk toelachen. Op een gegeven moment kwamen we langs een man die zijn rijstveld nog met behulp van een os aan het omploegen was. Toen ik daar een foto van maakte, trok hij allerlei gekke bekken naar de camera. Wat hebben we daarom gelachen!

Aan het eind van de middag kwamen we (toch wel een beetje moe) weer terug in Mai Chau en bezochten we daar nog even de markt. We rustten wat uit in het hotel en aten ’s avonds lekker in het enige restaurantje met een Engelse menukaart, waar we ook een potje konden poolen. Leuk! De volgende ochtend liepen we nog wat rond in de dorpjes en omgeving vlakbij het hotel, waar we de dag er voor niet geweest waren. Nog even genoten we van de rust en stilte, voordat we ’s middags om 1 uur naar Hanoi vertrokken.

De laatste plek van mijn grote reis: Hanoi! Vanaf het busstation namen we een taxi naar het centrum en werden we afgezet bij de grote kathedraal van de stad. Een goede eerste indruk! Hier vlakbij bevond zich ook ons hotel, waar pap en mam al eerder geweest waren en dat erg mooi was!

Een lekker plekje om de volgende dag als 22-jarige wakker te worden gezongen! Tja, dat gebeurd blijkbaar nog steeds… Het begin van een leuke dag! Mijn verjaardag begon met een lekker ontbijtje, waarna ik samen met Anouk naar de Temple of Literature ging terwijl pap en mam wat anders bekeken. Het was een mooi complex met een interessante geschiedenis. We ontmoetten pap en mam weer bij het Mausoleum van Ho Chi Minh. Hier konden we helaas niet in, maar we konden wel bekijken waar Ho Chi Minh gewoond en gewerkt heeft. Het was bijzonder om te zien dat dit voor Vietnamezen een bijna heilige plek is.

Hierna vonden we een leuke plek om een taartje te eten, want dat hoort er op een verjaardag natuurlijk wel bij! We liepen toen weer terug richting het hotel, waar we nog langs een spoorlijn kwamen die midden door de stad loopt en waar iedereen ook gewoon overheen wandelt, terwijl hij toch nog af en toe gebruikt wordt. We lieten vervolgens pap achter in het hotel, terwijl we met zijn 3en een fijne massage kregen. Een heerlijk, rustgevend verjaardagscadeautje. Om de dag ook nog goed af te sluiten, hebben we hierna heerlijk gegeten en spelletjes gespeeld op een dakterrasje.

Op 8 januari was het dan zo ver, de aller allerlaatste dag! We maakten een stadswandeling door het oude centrum van de stad. Ondanks dat er niet echt bijzondere bezienswaardigheden waren, was er ontzettend veel te zien. Ik nam alles nog eens goed in me op, want dit Aziatische straatbeeld zou ik zeker gaan missen. De stadswandeling ging wel op erg laag tempo, want om de zoveel meter moesten we stoppen om bij een winkeltje met tassen of jassen te kijken. Maar aan het eind van de dag liepen we allemaal rond in een nieuwe jas (+ tas) van The North Face, net als alle andere toeristen…

En toen was het alweer tijd voor de laatste activiteit: een water puppet show. We hadden allemaal geen idee wat we er van moesten verwachten en waren dan ook positief verrast! De voorstelling duurde een klein uur, waarbij er allerlei verschillende scènes opgevoerd werden. Dit werd gedaan door een poppenspel dat, zoals de naam al aangeeft, plaatsvindt in het water. Daarnaast was er ook mooie traditionele muziek. Na deze leuke afsluiter, aten we nog wat en gingen toen terug naar het hotel. Hier pakten we al onze nieuwe aankopen in en wachtten toen op de taxi die ons naar het vliegveld bracht.

De terugreis ging heel voorspoedig, met een soepele overstap in Dubai. Ik heb een paar uurtjes kunnen slapen en vooral veel films gekeken. Helaas leek het wel een Aziatische wachttijd toen we in Düsseldorf nog twee uur op onze bagage moesten wachten… Uiteindelijk kwamen we dinsdag 9 januari rond 6 uur ’s avonds in Wijhe aan. Bijna 6 maanden nadat ik vol spanning aan mijn grote avontuur begon!

En nu? Nu ben ik weer terug op mijn eigen plekje in het veel en veel te koude Groningen. Ik weet nog niet zo goed wat ik er van moet vinden, even wennen denk ik. Wat ik wel weet is dat deze reis onbeschrijflijk mooi was en me veel onvergetelijke ervaringen heeft gebracht. Ik ben zo ontzettend DANKBAAR voor alles wat ik heb mogen meemaken en ik besef me maar al te goed wat een voorrecht dat is. Voor nu ga ik heel veel naar mijn foto’s kijken en nagenieten. In februari begin ik met de master klinische neuropsychologie, een nieuwe uitdaging waar ik veel zin in heb!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

4 Reacties

  1. Marit Jorna:
    16 januari 2018
    Lieve Lieke, wat een belevenissen, daar kun je wel even op teren! Een bijzondere afsluiting en nu terug in het kikkerlandje. Dat wordt foto, 's plakken!! Nu lekker vrienden opzoeken en in februari starten. Zet 'm op en vast tot gauw. Liefs Marit
  2. Marleen Vrouwes:
    16 januari 2018
    Geen woorden voor, zo ongelooflijk zoals jij alles beschrijft en beleeft !!! Super was het om weer te lezen, al die avonturen van jou ..... nee, ik vrees dat 2018 niet zo indrukwekkend, onvergetelijk, fantastisch, avontuurlijk enz zal worden als 2017, maar dat maakt niet uit toch ?! Geweldig dat je dit hebt mogen meemaken !!! Een reis om nooit meer te vergeten !!geniet nog maar even na en in Groningen zal je je binnenkort ook wel weer als een vis in het water voelen !!! Veel liefs en hopelijk tot gauw weer een keertje, Marleen
  3. Ronald:
    16 januari 2018
    Lieke, super leuk om met jou en Anouk rond te reizen in Vietnam en zo weer een beetje van Azië te proeven. Maar ook blij dat je weer gezond in Nederland terug bent!
  4. Judith:
    16 januari 2018
    Wat een geweldige reis en wat een avontuur, Lieke! Het was leuk om een beetje met je mee te kunnen reizen. Sterkte met het weer wennen in ons koude kikkerlandje en veel succes met je master!