Safari!

Zaterdag 13 augustus
Een dagje in Shade vandaag. lk ben weer druk geweest met het maken van chapati. Ondertussen werd er ook hard gewerkt om de poort en buitenmuren te schilderen. Het is nog niet af, maar het ziet er al een stuk beter uit! Na de lunch heb ik een tijdje met de kleine meiden gespeeld. Ik heb ze een opbergdoos gegeven om te versieren en om hun kleine spulletjes in te bewaren. Toen er geen sticker meer over was en de 'small girls box' helemaal schuil ging onder de vlinders en hartjes, heb ik ministeck tevoorschijn gehaald. Nog geen 5 minuten later waren ze volledig geconcentreerd aan het werk. Het valt me op hoe goed de kinderen samenwerken en delen. Daar kunnen ze in Nederland nog wat van Ieren!

Zondag 14 augustus
Een heerlijk dagje de toerist uithangen in Nairobi. Karen, Bertus, Irma en ik werden met de taxi bij Shade opgehaald. In Nairobi aangekomen gingen we eerst naar een opvang voor jonge olifanten. Het
was vol met toeristen van over de hele wereld. Als je zo weinig blanken ziet krijg je zelf bijna de neiging mzungu te roepen naar elke blanke die voorbijloopt ;) Om half 12 ging het hek open en Iiepen we in de grote stroom toeristen mee naar de olifantjes! We werden alleen van een dun touwtje van de olifanten gescheiden, waardoor je ze zelfs kon aanraken en eten kon geven. Een van de
verzorgers vertelde van alles over de olifanten en de stichting. Het was Ieuk om te horen, maar ik had meer oog voor de schattige olifantjes!

Een uurtje later gingen op weg naar de volgende toeristische trekpleister: een giraffen opvang. Er waren erg weinig giraffen, maar het leuke was dat je ze eten mocht geven. Grappig dat zulke grote dieren gewoon uit je hand eten! Aangezien de opvang maar klein was, duurde het niet lang voordat we verder gingen. De volgende stop was het centrum van Nairobi, waar we Iekker hebben geluncht met een sandwich en patat. Mmmm... heerlijk. Terwijl we daar zaten kwam na een aantal koudere dagen de zon eindelijk weer echt tevoorschijn om het vakantiegevoel compleet te maken.

Na de lunch was het alweer tijd voor onze Iaatste bestemming, namelijk het city parc. Wat een gezelligheid! Het was er een grote drukte met Kenianen die Iekker aan het picknicken en spelen waren. Overal werd gelachen en af en toe klonk er gegil vanuit een reuzenrad dat handmatig rondgedraaid werd! Het Ieukste van het park was echter dat het niet alleen vol zat met mensen, maar ook met apen! Ze waren helemaal niet bang en kwamen vlakbij. Toen we genoeg apen gezien hadden, was het tijd om terug te gaan naar mijn eigen aapjes in Shade.

Maandag 15 augustus
'S ochtends om 9 uur ben ik samen met Rose op bezoek gegaan bij Ann. Zij werkt ondertussen niet meer bij Shade maar ik wilde nog wel even afscheid
nemen. Haar huis is zeker een half uur lopen vanaf Shade, maar ligt op een mooie plek met uitzicht over het dal. Het was leuk om te zien dat ze zelf haar groenten verbouwd. Ann vertelde dat het veel scheelt in de kosten. De grond is erg goed, dus ik snap niet waarom niet veel meer mensen een groentetuin hebben.

Ik was precies op tijd terug voor de lunch van bonen en mais. Ik was al van plan om op straat nog wat eten te kopen voor de safari, dus dat heb ik
direct maar gedaan met een extra chapati als lunch.

'S middags heb ik maskers gemaakt met de kinderen. De kleintjes liepen er de rest van de dag nog mee rond. Wat een grappig gezicht! 'S avonds ben ik direct na het standaard voorleesrondje (eerst
kleine jonqens en dan kleine meisjes) naar bed gegaan. De volgende ochtend vroeg is het namelijk zo ver: de safari!

Dinsdag 16 augustus
Toen ik net na 5 uur de trap afliep, zag ik dat de Iichten op de slaapkamers van de kinderen aI brandden. lk snapte er niks van, maar eenmaal binnen zitten Joyce en Francis al boven hun studieboeken. En dat in de vakantie! Zij zitten nu in de laatste klas van de basisschool en hebben binnenkort hun examens (zoiets als de Citotoets). Toch snap ik er niks van dat dat studeren zo vroeg in de ochtend moet gebeuren. Net wakker en nog zonder ontbijt kan ik me niet voorstellen dat het erg productief is. En dan heb ik het nog niet eens over de te korte nachten. Gelukkig hebben de kinderen zich hier aangeleerd overal doorheen te slapen, want ook voor de anderen kan het niet fijn zijn als ineens het Iicht aangaat omdat er aI kinderen
moeten opstaan.

AI voordat ik mijn ontbijt op had, stond Naftali voor de deur. Hij bracht ons naar Nairobi, waar we na een flinke tijd wachten overstapten in een busje. Onze safarigroep zou bestaan uit zes personen en we bleken qeluk te hebben. De groep wordt compleet met een leuk jong stel. Een Nederlandse man en een vrouw uit Puerto Rio die in Amsterdam
wonen. Behoorlijk toevallig, want de meeste toeristen hier zijn Chinees of Amerikaans.

Vanaf het moment dat we Nairobi uit reden werd de omgeving steeds mooier. Ongeveer halverwege in Narok stopten we om te lunchen. Lekker eten, dus dat beloofde wat voor de komende dagen! In Narok moesten we weer in een ander busje en ontmoetten we ook Stanley, onze chauffeur en gids tijdens de safari. Na wat gereken en gedoe over het geld, alles werd ter plekke op een kladblaadje berekend, klopte het allemaal en konden we verder.

Al snel ging de verharde weg over in een zandpad vol gaten, hobbels en stenen. Het Ieek meer op een achtbaan dan op een autorit. Een 90 km Iange Keniaanse massage zoals Stanley het noemt. Onderweg spotten we aI gazelles, zebras en giraffen; genoeg te zien dus!

Rond half 5 reden we eindelijk het park in. Wat is het er prachtig! Het park heet Masai Mara en staat bekend als een van de mooiste parken. Het is nu de beste periode voor een safari vanwege de migratie van (2 miljoen!) dieren. Al na een minuut stoppen we om de eerste zebra vast te Ieggen, maar tien minuten later zijn zebras al niet meer interessant, het zijn er zoveel! AI snel zien we twee van de big 5, namelijk waterbuffels en Ieeuwen. En toen we met zonsondergang het park weer verlieten, zagen we nog giraffen, waarvan er één op slechts een paar meter afstand van de auto stond. Geweldig!

Rond 7 uur bereikten we ons kamp dat vlak bij de ingang van Masai Mara is. lk had geen idee wat ik kon verwachtien en was blij verrast met wat ik aantrof. We werden heel vriendelijk en enthousiast
ontvangen in ons privé kamp met prachtige 2-persoons 'tenten'. lk had me bij een tent toch wat anders voorgesteld. Na onze spullen weggelegd
te hebben, konden we meteen aan tafel voor het eten. Het was Iekker eten en nog een gezellige avond!

Woensdag 17 augustus
Na heerlijk geslapen te hebben, begon de tweede safaridag goed met een Iekker ontbijt. Geroosterd brood, pannenkoeken, ei en bonen (die heb ik maar laten liggen...). Mmmm genieten! Om 8 uur was het tijd om het park in te gaan. We haalden nog een Indiër op in een ander kamp en toen was het busje
vol. AI snel zagen we twee Ieeuwen op ongeveer 2 meter afstand, wauw! Vooral het mannetje met zijn grote manen is indrukwekkend. Daarna begon onze 90 km lange tocht naar de andere kant van
Masai Mara bij de grens met Tanzania om daar de 'nijlpaardenrivier' te bekijken. Natuurlijk stopten we
onderweg vaak om foto's te maken van re dieren die we zagen. Toen we aI vrij ver hadden gereden, zagen we ineens een groep cheetas op een heuveltje liggen. Na een paar minuten gingen ze ineens keihard achter een gazelle aan. Ook Stanley zette de achtervolging in! Heel bijzonder om te zien, de cheeta was zoveel sneller maar toch kreeg hij de gazelle niet te pakken. Wie niet snel is, moet slim zijn!

Na dit leuke avontuur begon direct het volgende! Ineens zagen we verderop een olifant. We reden er naartoe en stopten op slechts een paar meter afstand. lets te dichtbij wat mij betreft... maar wel heel bijzonder! Toch werd het nog veel bijzonderder, want toen we terug reden om onze weg te vervolgen, reden we ineens Iangs een enorme groep olifanten die een bad namen. En terwijl we daar vlakbij stonden te kijken, kwamen er ineens nog van alle kanten olifanten aanlopen. Daar stonden we dan, te midden van zo'n 15 olifanten. Wauw! Dat moment ga ik nooit meer
vergeten.

Nadat we een hele tijd gekeken hebben, gingen we dan echt naar de rivier. Daar kregen we eerst een lunchpakketje en vervolgens gingen we op zoek naar nijlpaarden in de rivier. Dat bleek niet zo lastig! We zagen hele groepen nijlpaarden. Grappig is dat het van die lompe en slome dieren lijken, maar het zijn de meest gevaarlijke dieren. Er
overlijden in Kenia jaarlijks meer mensen door nijlpaarden dan door Ieeuwen.

Bij de rivier stond ook een enorme groep van honderden wildebeesten die over wilden steken vanwege de migratie. Na een tijdje durfde een kleine groep de poging te maken. Ondanks een aanval van een krokodil bereikten ze allemaal
ongedeerd de overkant. Bijzonder om te zien! Hierna begonnen we aan de weg terug naar de ingang van het park. Ik kon er echt van genieten om in het busje te staan met mijn hoofd boven hetopen
dak uit en dan die prachtige omgeving voorbij te zien komen.

Pas rond 6 uur reden we het park weer uit. We gingen toen nog even Iangs een Masai dorpje. De Masai is een traditionele Keniaanse stam. In het dorpje Iieten ze ons hun dansen zien (die vrij angstaanjagend zijn). Ook Iieten de Masai zien hoe hoog ze kunnen springen, want daar staan ze om
bekend. Verder kregen we een rondleiding in het dorpje en in een huisje en werd ons natuurlijk gevraagd nog wat spulletjes te kopen... Ik vraag
me sterk af in hoeverre de Masai echt nog zo Ieven als ze zeggen, maar het was toch Ieuk even te zien.

Na het bezoek aan het Masai dorpje gingen we terug naar ons kamp, waar we weer heerlijk hebben gegeten en nagenoten van de mooie dag. Ik had wel flinke hoofdpijn gekregen van al het geschud in het busje, dus ging op tijd mijn heerlijke bed in.

Donderdag 18 augustus
Al om 6 uur was het tijd om te ontbijten om vervolgens om half 7 het park voor de laatste keer in te rijden. We zagen nog een grote groep Ieeuwen die zich te goed deden aan hun prooi. Verder was het vooral nog even genieten van de mooie en schone omgeving (want schoon is de Kenia verder zeker niet te noemen). Toen we het park bijna
weer uit waren, zagen we als afscheid nog zo'n 15 giraffen. Erg leuk!

Helaas was het toen echt tijd voor de lange terugreis. Het ging allemaal heel voorspoedig en snel totdat de auto na een pauze ineens niet meer startte. Twee uur later was het probleem eindelijk
verholpen... Normaal gesproken zou ik gek worden van het wachten, vooral omdat er geen duidelijkheid was of het überhaupt gemaakt kon worden, maar ik heb relaxed even gelezen. Blijkbaar is die Keniaanse tijd voor mij toch leerzaam. Het oponthoud zorgde er helaas wel
voor dat we op de drukste tijd in Nairobi waren, waardoor we daar Iang in de file stonden. Het werd dus een Iange reis en we waren pas om 8 uur terug in Shade. Daar werden we met knuffels ontvangen
door de kinderen. Het was ook te zien dat ze allemaal veel zin hadden in het tripje naar Meru dat morgen begint. Ik moet zeggen dat ik er wel tegenop zie om weer zo lang te reizen, maar
uiteindelijk wordt het vast Ieuk. De safari was in ieder geval geweldig, dat neemt niemand me meer af!