Zuid-Thailand

Mijn eerste bestemming in Thailand was Koh Lanta, een vrij groot eiland dat maar 10 minuten varen van het vaste land ligt. De reis naar Koh Lanta leek helemaal niet zo ver, maar duurde 12 uur! Ik blijf me op de reistijden verkijken, want het duurt altijd langer dan verwacht... Eenmaal in het hostel aangekomen, bleek dat vanwege het regenseizoen zo goed als verlaten. Gelukkig waren de weinige mensen die er waren erg leuk en zo ben ik de volgende dag met Lisa en Diego helemaal langs de westkust van het eiland gereden. Het was een mooie route om te rijden en de uitzichten over zee waren prachtig. Na een lunch van traditionele 'sticky rice' met mango, gingen we nog naar een waterval en grot. Het pad hierheen bleek een stuk uitdagender dan verwacht, waarbij we grote delen door een riviertje moesten waden en soms stijl omhoog gingen. Totaal onvoorbereid liep ik op slippers, die onderweg ook nog kapot gingen, waardoor ik me op blote voeten net Tarzan voelde. De grot vond ik erg bijzonder om te zien, maar ik was blij dat ik niet alleen was met al die geluiden uit het donker... Op de terugweg kwamen we langs een kleine avondmarkt, waar we allerlei thaise gerechtjes kochten om die vervolgens in het hostel samen op te eten.

De volgende ochtend stond ik vroeg op om samen met Yannick te gaan hardlopen op het strand. Toen het echt te warm werd, namen we een verfrissende duik. Heerlijk om zo de dag te beginnen! Voor de rest van de dag stond de oostkust op de planning. Samen met Diego en Yannick maakte ik eerst een kajaktocht door de mangroves. De omgeving was prachtig en erg rustgevend. Het enige wat je hoorde was het geluid van de peddels in het water en de vogels om ons heen. We zagen veel krabben, in allerlei vreemde kleuren. Ook gingen we op nog geen meter afstand onder een slang door, die zich goed verscholen had op een boomtak. Na wat googlen denken we dat ons leven geen gevaar heeft gelopen.

We hadden ondertussen flink trek gekregen en vonden verderop in de 'oude stad' een restaurant waar zowel het eten als het uitzicht geweldig waren. Vervolgens heb ik nog even een nieuw paar slippers gekocht, links maat 37 en rechts maat 39... tja, het blijft hier toch altijd opletten. 

Op 2 oktober ging ik op weg naar Phuket, waar Nina 's avonds op het vliegveld aankwam om hier 2 weekjes vakantie te vieren! Het was heel leuk om elkaar na zo lang weer te zien, maar ook wel gek dat nederland ineens heel dichtbij leek. Aangekomen bij het hostel, dat vlakbij het vliegveld was, ging Nina's backpack open. Hieruit kwamen naast een lief kaartje en de medicijnvoorraad van een bezorgde mama ook de bestelde pepernoten (ik vier het alvast) tevoorschijn!

De volgende dag gingen we naar een hostel in het oude Phuket-town, ongeveer een uurtje verderop. We liepen wat door het stadje, bekeken enkele tempels en klommen vervolgens de 'monkey hill' op. Hier waren natuurlijk veel apen te zien en na een flink stuk lopen, hadden we ook een mooi uitzicht over de stad. De dag er na reden we een lang stuk over phuket. We bezochten de 45 meter hoge witte boeddha die bovenop een berg staat en vanuit de wijde omgeving zichtbaar is. Daarnaast gingen we naar de Wat Chalong (wat = tempel) en verschillende strandjes. Op Karon beach zagen we een prachtige zonsondergang, waarna we door de gekte van Patong terugreden naar het rustige Phuket-town.

Aangezien we graag Koh Phi Phi wilden zien, maar niet veel tijd hadden, hebben we op 5 oktober een dagtrip naar Koh Phi Phi gedaan. Dit was helaas wel ontzettend toeristisch, en aangezien het duidelijk geen backpackers waren, voelde ik me niet erg op mijn plek. Ondanks dat was het wel prachtig! We stopten ergens om te snorkelen, voeren langs 2 grotten en legden aan bij 3 strandjes. Een daarvan was Maya beach, wat bekend is van de James Bond film die hier is opgenomen. Je moest goed tussen alle toeristen doorkijken, maar dan was het erg mooi.

We reisden verder naar de oostkust, waar we de boot naar Koh Tao net misten en dus de nachtboot namen. We hadden hierdoor wat tijd in Surat Thani, waar toevallig een boeddhistisch festival gehouden werd! De stad stond vol met traditionele boten. Op elke boot zat een monnik, die de mensen zegende en een armbandje gaf. Nina en ik verzamelden zo veel mogelijk kleurtjes. Daarnaast was er een gezellige en erg uitgebreide avondmarkt waar we onze buik konden vullen. Er waren nauwelijks toeristen in Surat Thani, dus zodra ze ons zagen, kregen we meteen een vrolijke glimlach toegeworpen. Wat een vriendelijk volk! De nachtboot vertrok om 10 uur en viel erg mee! Ik heb heerlijk geslapen totdat de boot om 6 uur 's ochtends Koh Tao bereikte. Het hostel was helemaal leeg: erg raar, beetje saai, maar ook wel lekker.

De eerste dag op Koh Tao hebben we het zuiden van het eiland bekeken. We klommen een stuk omhoog naar een geweldig uitzichtspunt, waarna we afdaalden naar een mooi klein strandje. Daarvandaan liepen we over een pad langs de rotsen terug naar het hostel. 'S avonds gingen we naar het drukkere Sairee beach en hebben we pizza gegeten. Heerlijke verwennerij! De tweede dag ging Nina duiken, maar hield ik het bij snorkelen. Er was heel veel te zien! Toen ik net op de scooter zat om nog een andere snorkelplek op te zoeken, kreeg ik ineens een tropische regenbui op mijn dak. Ik heb de route maar gewijzigd richting het hostel en ben met kleren aan onder de douche gestapt. De volgende dag was het weer een stuk beter. We zijn naar een uitzichtspunt aan de noordkant van het eiland gereden. Het pad was een hele uitdaging op de scooter en toen het echt te lastig werd, hebben we de rest gelopen. Op de top hebben we met een geweldig uitzicht over Sairee wat gedronken. Vervolgens verwenden we onszelf met een Thaise massage en aten we op het strand. Heerlijk! 

Op 11 oktober gingen we 's ochtends nog even snorkelen om haaien (vegetariërs) en schildpadden te spotten. De schildpadden lieten zich niet zien, maar we hebben wel een haai gezien. Met een lengte van nog geen meter was het niet erg indrukwekkend, maar wel een leuke afsluiter!

Om 1 uur was het namelijk tijd om de boot naar Chumpon te nemen. Daarvandaan namen we een nachtbus naar Bangkok, waarbij ik geen oog heb dichtgedaan. Al om 6 uur kwamen we bij het hostel aan en konden we gelukkig alvast de kamer in. Al moesten we een bed delen, ik heb nog fijn even wat slaap kunnen pakken. Na een lekker ontbijtje (alles meer dan wit brood met jam is luxe), had ik genoeg energie om het drukke Bangkok te gaan verkennen. We gingen eerst naar een tempel vlakbij, waar we een uitgebreide rondleiding kregen. Leuk om eens wat meer te leren over het boedhisme, maar alle thaise namen maakte het soms moeilijk te volgen. Hierna beklommen we de zogenoemde gouden berg, waarvandaan we een mooi uitzicht over de stad hadden. Dit toonde duidelijk de mix van oud en nieuw en al met al de chaos van de stad. Daarnaast waren overal gouden punten te zien. Bangkok heeft namelijk 400 tempels! 'S middags gingen we naar het overvolle Chinatown om daar wat souvenirs te kopen. Wat een gekkenhuis! We sloten de dag, zoals het hoort, af op Khao San Road. Deze straat is erg bekend vanwege de gekte en drukte, maar dat vond ik eigenlijk wel meevallen. Het was dan ook nog niet erg laat want om 11 uur vertrok Nina naar het vliegveld. En toen stond ik er weer alleen voor...

Het is momenteel een rare periode in Thailand. De koning is vorig jaar, na 70 jaar te hebben regeert, overleden. Het land is daarom een jaar lang in rouw. Op 13 oktober 15.52 was het precies een jaar geleden, dus stond iedereen hier letterlijk en figuurlijk even bij stil. De crematie van de koning zal op 26 oktober plaatsvinden, waardoor het paleis helaas een maand lang gesloten is. Jammer voor mij, want ik vond dat Bangkok verder weinig te bieden had. De avondmarkt in Chinatown was leuk en ik heb nog gezellig met twee Duitse jongens die ik tegenkwam een biertje gedronken op Khao San Road, maar dat was het ook wel.

Al met al, tijd om verder te reizen. De volgende bestemming was Kanchanaburi. Deze plek is vooral historisch gezien erg interessant. In de tweede wereldoorlog begon men hier namelijk met de aanleg van de Birma-spoorlijn, ook wel de Dodenspoorlijn genoemd. Het wordt zo genoemd vanwege de meer dan 100.000 mensen die stierven tijdens de bouw er van, waaronder 3000 Nederlandse krijgsgevangenen. Ik kon dan ook niet anders dan per trein naar deze plek te reizen. Het landschap dat rustig aan ons voorbijging werd steeds mooier. Op het station aangekomen kreeg ik, tot hilariteit van zowel mijzelf als de mensen in het hostel, een lift van politieagenten die hun zware werk graag met wat selfies vastlegden. Die middag bezocht ik het museum over de Birma-spoorlijn, wat erg interessant was. Ook bezocht ik de begraafplaats. Dit was best indrukwekkend, aangezien veel van de mannen die er begraven zijn, niet veel ouder geworden zijn dan ik. De populairste plek in Kanchanaburi is de spoorbrug die bekend is van de met 8 oscars bekroonde film 'bridge on the river kwai'. Nadat ik deze brug gezien had, kregen we in het hostel een kookles van de eigenaresse! We maakten bualoy, een kokosmelk gevuld met een soort deegballetjes in verschillende smaken. Naast dat het erg leuk was om te doen, smaakte het ook nog goed! Voor de rest van de maaltijd konden we terecht op de gezellige, lokale avondmarkt vlak voor het hostel.

De tweede dag in Kanchanaburi nam ik samen met Nuša, Anna en Dothe de bus naar de Erawan watervallen, wat ongeveer 1.5 uur rijden was. De Erawan waterval bestaat uit 7 verschillende levels, met elk hogere level indrukwekkender dan de vorige. Bovenaan was vanwege de vele regen zelfs het pad naar de waterval veranderd in een kleine waterval. De 5e waterval lag een beetje van het pad af en daardoor waren we helemaal alleen. We konden de waterval opklimmen, heel leuk en heerlijk verfrissend!

De volgende dag vertrok ik samen met Nuša naar Ayutaya, zo'n 3 uur verderop. Ayutaya is een kleine stad met een rijke geschiedenis als hoofdstad van Siam (oude Thailand). Over de hele stad verspreid staan indrukwekkende ruïnes, die we per fiets bekeken. Ook hier konden we ons 's avonds weer goed vermaken op de avondmarkt. De dag hierop bekeken we nog wat ruïnes en namen we 's avonds de 9 uur durende nachtbus naar Chiang Mai.